İnkâr edenler, göklerle yer bitişik bir halde iken bizim, onları birbirinden kopardığımızı ve her canlı şeyi sudan yarattığımızı görüp düşünmediler mi? Yine de inanmazlar mı?
Türkiye Diyanet Vakfı Kur’an-ı Kerim Türkçe Meali, Enbiya Suresi, 30. Ayet

Bilim insanları şimdiye kadar pek çok kez evrenimizin yaratılışına dair teoriler üretmiş fakat bunlardan sadece bir tanesi daha sonra yapılan gözlemler ışığında bilimsel çevreler tarafından kabul görmüştür.

Bu teorinin adı Büyük Patlama veya yaygın İngilizce adıyla Big Bang Teorisi.

Büyük Patlama Teorisini kısaca izah etmek gerekirse, evrenimiz ilk andan itibaren yoğunluğunu sonsuz kabul ettiğimiz bir tekillikten oluşmaya başlamıştır. Yaratılışın başlangıcında, atomdan milyarlarca kez daha küçük bir maddeden büyümeye başlayan evrenimiz fizik yasalarının geçerli olmadığı bir alanda, ışık hızından daha hızlı bir şekilde (10^-43 saniye) üzüm büyüklüğüne ulaşmış ve büyümesini sürdürerek 13,8 milyar yılda bugün 93 milyar ışık yılı büyüklüğe ulaşmıştır. Bu hızlı büyüme sanki bir patlamanın etkisinde etrafa dağılan parçalar gibi olduğu için Büyük Patlama ismini almıştır.

Teori hakkında detaylı bilgi almak için lütfen Büyük Patlama Teorisi sayfamızı ziyaret ediniz.

Georges Lemaitre’ın Büyük Patlama Teorisi, Albert Einstein’ın Genel Görelilik Teorisi ve Penrose-Hawking Tekilliği Teoremleri kozmik zamanın başlangıcında bir tekilliğin varlığını zorunlu kılmaktadır. Artık biliyoruz ki evrenimizin oluşumu boyutsuz, sonsuz yoğunluklu bir tekillikten başlatılmıştır.

Başlangıçtaki tekilliğe sonsuz yoğunluklu dememizin sebebi bugün evrenimizde yaklaşık 2 trilyon galaksinin olması ve her bir galakside ortalama 200 milyar yıldız bulunmasıdır.